STUDIUM GENERALE | Programme

10 SPOREN IN ONS ECOSYSTEM
Caradt Studium Generale 2023 – 30 maart 2023 @ EKP

(English version below)

Beweging

Dynamic Embodiment – Annelies Herfst                

Wat als belichaming een centralere plaats in het onderwijs zou krijgen?  

Met verschillende individuen in een groep bewegen verhoogt het gevoel en besef van gemeenschappelijkheid. In een groep bewegen zonder te spreken zonder dat het dans hoeft te zijn is een oefening in luisteren naar elkaar en ontdekken wat je zegt zonder woorden. Met je lichaam communiceren door ruimte in te nemen in de letterlijke ruimte en zonder woorden dynamisch systemen te ontdekken in samenwerking. We zoeken en creëren met elkaar in dynamiek; Samenwerking in beeld en beweging.

Embodiment benadering is een dynamische wisselwerking tussen het zenuwstelsel, het lichaam en de omgeving. Het ene element is niet belangrijker dan het andere.

Slacken

We don’t get a story, but we get a feeling – Jochem van Laarhoven

Wat als je de hele dag lui en onproductief zou mogen zijn?

‘Niets doen? Nee, nee, daar heb ik geen tijd voor.’

Wie kan het zich veroorloven om slacker te zijn? Is het een blasé privilege, een erfenis uit het postmoderne einde van de geschiedenis? Of blijkt het een essentiële strategie om de wereld te redden? Is slacken niet bij uitstek een ecologische strategie? Moeten we harder gaan lopen om de natuur te redden? Of moeten we juist steeds vaker ‘gewoon niets doen’, zoals bij de re-wilding projecten?

Kan een tijdelijke pauze, slacking time, ons een nieuwe perspectief geven op ‘de dingen’? Kan slacken een ecologische manier van handelen zijn? En in hoeverre kun je on-productiviteit organiseren? Is Slacken iets typisch menselijks, of kunnen dieren het ook? Zijn slackers onproductief? Verzetten ze zich? Of zijn ze gewoon lui, passief en ongeïnteresseerd? Wat kunnen we van ze leren? Wat is productiviteit eigenlijk? En hoe ziet de 21ste eeuwse slacker eruit?

Tijdens het studium generale zullen er verschillende ‘mogelijkheden’ zijn. Er zal een (doorlopende) filmscreening van de klassieker Slacker (1991) van Richard Linklater worden ingericht, inclusief gepast aankleding, zoals banken. Er zullen ook camera’s aanwezig zijn, om de gehele dag vanuit het perspectief van de slacker in beeld te brengen.

Al ‘slackend’ zal ingeschat worden of deze mogelijkheden verwezenlijkt zullen worden of nog even opgeschort.”

Zorg

What is Care and How do we Do It? – Philippine Hoegen & Laura Oriol (English)

Wat als je verantwoordelijk bent voor elkaars welzijn?      

“Deze track is een collectieve werksessie over de notie van zorg als samenwerking: wat is het en hoe kunnen wij – allen die deel uitmaken van deze ecologie – onze relaties met elkaar, met instellingen, met … zo beoefenen dat er wederkerigheid en ondersteuning ontstaat.

We zullen ons richten op ondersteuningsrelaties en zorgpraktijken die wenselijk, mogelijk of reeds aanwezig zijn in de bestaande ecologieën van de deelnemers binnen de context van deze onderwijsinstelling. We zullen werken aan het in kaart brengen van deze ecologieën om te bepalen welke ondersteuningsstructuren er zijn en welke moeten worden uitgebreid of versterkt. We zullen enkele instrumenten voorstellen die nuttig kunnen zijn, maar we zullen ook samen nieuwe instrumenten en praktijken uitvinden voor collectieve zorg in een onderwijsecologie.”

Innoveren

Het onderwijsecosysteem ontdekt – Machiel Wetselaar & Marieke van Dijk

Wat als we niet zouden innoveren maar evolueren?          

In deze track onderzoeken we het huidig ecosysteem van het hoger onderwijs waarin we met de opleidingen van ACI-onderwijs verzorgen, creëren en doen. We vormen een gemeenschappelijk droombeeld van ons lerend ecosysteem in de toekomst. We signaleren probleemgebieden en kansen. En sluiten af met inzichten in mogelijke scenario’s om daar te komen: innoveren of evolueren?

Ruimte

Jeroen Doorenweerd

Wat als de ruimte zich vormde naar de beweging van gebruikers?

Tijdens deze workshop veranderen de deelnemers en een hele grote berg touw het gebouw in een letterlijk netwerk, zoals een spinnenweb. Touwen spannen, knopen, verbinden, afscheiden. Op grote schaal door hele ruimtes heen maar ook in details, met een bol wol onder een stoel. Het zorgt ervoor dat de ruimte op een totaal nieuwe manier wordt benaderd door de deelnemers aan de workshop. In plaats van denken vanuit een ontwerp of concept is de benadering praktisch en handelend: waar kan ik iets aan vastbinden. De vormgeving en de nieuwe indeling die ontstaat is spontaan en intuïtief. De mensen moeten zich anders in de ruimte gaan bewegen, rekening houden met obstakels die er eerst niet waren. Er ontstaat een soort handicap maar ook nieuwe mogelijkheden. Er kan van alles in en aan gehangen worden. Op speelse en avontuurlijke manier verkennen we onder meer hoe we met elkaar verbonden zijn, wat ons tegenhoudt om de connectie te vormen, waar lijntjes lopen, en welke ruimtes we in (moeten) nemen. Zodoende onderzoeken we wat een ruimte is waarin ecosystemisch leren plaats kan vinden.

The Non-human

Songlines van de non-humans in het ecosysteem van het onderwijs – Michel Gutlich & Mark Meeuwenoord

Wat als onze gebouwen zouden kunnen zingen?

Binnen en buiten bestaande systemen van het onderwijs, zijn we – al dan niet zichtbaar – verbonden met allerlei technologische en biologische non-humans; Het koffiezetapparaat waar het dagelijkse shotje cafeïne gehaald wordt, de mobiele devices waarop we onze socials checken, de schoonmaakmachine waarmee het gebouw gepoetst wordt, maar ook de muizen waarmee we de ruimte delen of het onkruid dat tussen de tegels groeit. Hoe we ons tot deze non-humans verhouden – hoe we ze begrijpen, gebruiken en door ze gevormd worden, wordt gedetermineerd door een Westers antropocentrisch en kapitalistisch framework. De muizen zijn een pest die bestreden moet worden, de schoonmaakmachine integreert de schoonmaker in een geautomatiseerd en efficiënt proces en de socials op je mobiele telefoon verleiden je en verdienen geld met je aandacht.

Maar wat voor andere sociale interacties zijn er mogelijk als we het dominante antropocentrische framework loslaten en het perspectief van de non-humans agency geven in een ecosysteem? We zouden niet-mensen zoals dieren, planten, natuurlijke en culturele systemen en technologieën die ons omringen moeten erkennen als complexe agenten die iets te zeggen kunnen en moeten hebben over de manieren waarop we de omgevingen die we delen construeren.

In deze workshop onderzoeken we manieren waarop inheemse geloofs- en kennissystemen – en in het bijzonder het concept van songlines – sociale interacties met non-humans kunnen voeden. We laten ons inspireren door deze inheemse kennissystemen waar door middel van zang, dans en symboliek storytelling wordt gebruikt om deze kennis te borgen in memoryspaces en over te dragen van generatie op generatie. Zodoende creëeren we perspectieven op gedeelde en relationele manieren van interactie met biologische en technologische non-humans en de fysieke, sociale en culturele omgevingen waarin zij zich bevinden. Tijdens de workshop onderzoeken we met welke non-humans we in het ecosysteem van het EKP-gebouw verbonden zijn en hoe die relaties gedetermineerd zijn. Vervolgens gebruiken we audio om het perspectief van deze companionspecies te sonificeren en onze relatie te ritualiseren. We gaan op zoek naar de non-humans en maken songlines in het gebouw. Zodoende openen zich perspectieven op de ander die niet langer gevormd worden door een dominant idee van wat een mens wil en wat menselijke intelligentie inhoudt, maar deze zien als een metgezel die kan handelen, niet alleen in, maar binnen een ecologie van mogelijkheden.

Protest

Levendig protest – Eke Rebergen

Wat als protest ook echt gehoord wordt?

Elke nieuwe samenwerking en elk ecosysteem biedt nieuwe conflicten en uitdagingen. Ieder gezamenlijk project, iedere onderwijsmodule en ook elke creatieve opdracht vraagt om een bepaald soort protest. Laten we die mogelijkheden benutten. De wereld (en zeker ook het onderwijs) heeft weerstand, uitdaging en tegendraadsheid nodig.

Protest krijgt niet de aandacht die het verdient. We kunnen er veel meer gebruik van, en niet alleen als eenmalige demonstratie of statement, niet alleen met grootse idealistische doelen. Het kan veel intelligenter, meer aanhoudend, veelvormig. In deze workshop gaan we samen de tijd nemen om te bespreken hoe je dat kan vormgeven en hoe dat je studieprogramma en onderwijstijd enorm kan verrijken.

Er is reden genoeg om te protesteren, ook als je geen doorgewinterde activist bent. Er zijn diverse boeken geschreven over de structuren waarin we vastzitten, denk aan ‘cruel optimism’, ‘elite capture’, ‘bullshit jobs’, of ‘capitalist realism’. Maar je hebt waarschijnlijk zelf ook wel ideeën over wat er niet helemaal lekker gaat in de wereld. We zullen het samen bespreken en prioriteiten stellen.

En we gaan natuurlijk plannen smeden. Leuke ideeën uitwisselen. Acties voorbereiden. Wat eerste mogelijkheden verkennen. Kortom: we kijken op welke manier we samen protest verder tot leven kunnen laten komen.

Voeding

Loran van de Wier & collectief Turkish Delight

Wat als voeding onderdeel zou zijn van je opleiding?

In deze workshop gaan we dieper in op hoe voedsel functioneert in een ecosysteem. We zullen verschillende aspecten van voedsel behandelen, waaronder de culturele en rituele aspecten die eromheen hangen.

Het gebruik van zout en vuur zijn een belangrijk onderdeel van onze voeding. Zout is al heel lang een belangrijk onderdeel van eten op smaak brengen maar ook van het conserveren, fermenteren en garen. Zout is een superbelangrijk gedeelte van ons ecosysteem denk bijvoorbeeld aan de oceanen en alles wat er in en rond leeft. We hebben het nodig maar neem het ook niet te veel. Vuur is al eeuwenlang een belangrijk onderdeel van de menselijke geschiedenis en speelde een cruciale rol bij het bereiden van voedsel. Een kampvuur draagt ook erg veel rituelen en historie met zich mee. Het kampvuur kan een plek zijn voor gesprek, uitwisseling en reflectie maar is ook erg belangrijk voor het gaar maken van voedsel.

Eten is niet alleen een manier om ons lichaam te voeden, maar het speelt ook een belangrijke rol in onze cultuur en tradities. Laten we dit gebruiken om ons ook te richten op de multiculturele aspecten van voedsel en de verschillende rituelen die daarbij horen. Laten we ook gaan kijken wat eten in ons onderwijs voor rol kan en moet hebben. Zou het niet heel mooi zijn als we van elkaar nieuwe smaken en bereidingen kunnen leren waarderen als een zelf ontwikkelend en groeiend ecosysteem.

Daarnaast is het eten ook erg belangrijk voor hoe we ons voelen en hoe gezond ons eigen lichaam is. Wat zijn gezonden keuzes en wat minder en hoe creëer je een gezonden band met eten. Het is ook heel interessant wat het eten dat we eten voor invloed heeft op onzen leefomgeving. Dat eten een relevant thema is lijkt me duidelijk en niet te ontkennen. Hoe gaan we met vlees, zuivel of met een ingevlogen mango om? Moeten we alleen maar lokaal eten? Maar wat Houd lokaal eten eigenlijk in? Maar ook hoe verhoudt ons lichaam zich tot de natuur om ons heen en wat is de invloed van onze voeding daarop?

Zomaar wat vragen die ons erg bezig houden en die kunnen leiden tot een erg mooi gesprek.

Laten we samen een netwerk ontstaan van recepten smaken en ervaringen die onze kijk op eten anders heeft gemaakt. We gaan een bewegelijk onderzoek aan die hopelijk alleen maar door blijft gaan. De kennis die kan zich dan via ons verspreiden als een mycelium.

Democratie

Tara Karpinski & Annemarie van den Berg (English)

Wat als mee kunt beslissen over de richting van je onderwijs?

Onze workshop verkent en activeert ecosystemisch denken/doen door middel van sport en prestaties. De workshop draait om een sport genaamd Kin-ball, die de studenten zullen spelen in drie teams van vier (12 studenten in totaal is handig.) Vervolgens wordt hen gevraagd een spelregel aan te passen/toe te voegen volgens een beschrijving van Henk Oosterling over ecologische verbinding: een samenwerking waarbij iedereen die deelneemt deelt, communiceert en participeert.

Deze nieuwe regel moet ervoor zorgen dat alle spelers delen, communiceren en deelnemen.

EN

10 SPORES IN OUR ECOSYSTEM
Caradt Studium Generale 2023 – 30 March 2023 @ EKP

Movement

Dynamic Embodiment – Annelies Herfst (Dutch)

What if embodiment were given a more central place in education?

Moving with different individuals in a group increases the sense and awareness of commonality. Moving in a group without speaking without having to be dance is an exercise in listening to each other and discovering what you are saying without words. Communicating with your body by taking up space in literal space and discovering dynamic systems in collaboration without words. We seek and create with each other in dynamics; Collaboration in image and movement.

Embodiment approach is a dynamic interaction between the nervous system, the body and the environment. One element is not more important than the other.

Slack

We don’t get a story, but we get a feeling – Jochem van Laarhoven (Dutch)

What if you were allowed to be lazy and unproductive all day?

‘Doing nothing? No, no, I don’t have time for that.’

Who can afford to be a slacker? Is it a blasé privilege, a legacy from the postmodern end of history? Or does it prove to be an essential strategy for saving the world? Isn’t slackerism an ecological strategy par excellence? Should we run harder to save nature? Or, on the contrary, should we increasingly “just do nothing,” as in re-wilding projects?

Can a temporary pause, slacking time, give us a new perspective on “things”? Can slacking be an ecological way of doing things? And to what extent can you organize unproductivity? Is slacking something typically human, or can animals do it too? Are slackers unproductive? Do they resist? Or are they just lazy, passive and uninterested? What can we learn from them? What is productivity anyway? And what does the 21st century slacker look like?

There will be several “opportunities” during the studium generale. There will be a (continuous) film screening of Richard Linklater’s classic Slacker (1991), including appropriate décor, such as couches. Cameras will also be present, to portray the entire day from Slacker’s perspective.

While ‘slacking,’ it will be estimated whether these possibilities will be realized or put on hold for a while longer.”

Care

What is Care and How do we Do It? – Philippine Hoegen & Laura Oriol

What if you are responsible for each other’s well-being?

This track is a collective working session on the notion of care as cooperation: what is it and how can we – all of us who are part of this ecology – practice our relationships to each other, to institutions, to … in such a way that it creates mutuality and support.

We will focus on support relationships and care practices that are desirable, possible or already present in the existing ecologies of the participants within the context of this educational institution. We will work on mapping out these ecologies to locate which support structures are there and which need to be expanded or fortified. We will propose some tools that can be helpful, but we will also invent together new tools and practices for collective care in an ecology of education.

Innovate

Het onderwijsecosysteem ontdekt – Machiel Wetselaar & Marieke van Dijk (Dutch)

What if we didn’t innovate but evolve?

In this track, we explore the current higher education ecosystem in which we educate, create and do education with ACI’s programs. We form a common dream picture of our learning ecosystem in the future. We identify problem areas and opportunities. And conclude with insights into possible scenarios for getting there: innovate or evolve?

Space

Jeroen Doorenweerd (Dutch)

What if space shaped itself according to the movement of users?

During this workshop, participants and a very large pile of rope transform the building into a literal network, like a spider’s web. Ropes tighten, knot, connect, separate. On a large scale throughout entire spaces but also in details, with a ball of wool under a chair. It causes the workshop participants to approach space in a totally new way. Instead of thinking from a design or concept, the approach is practical and acting: what can I tie something to. The design and new layout that emerges is spontaneous and intuitive. People have to move differently in the space, take into account obstacles that were not there before. A kind of handicap arises but also new possibilities. All sorts of things can be hung in and on it. Playfully and adventurously, we explore, among other things, how we are connected, what stops us from forming the connection, where lines run, and what spaces we (have to) occupy. In doing so, we explore what constitutes a space in which ecosystemic learning can take place.

The Non-human

Songlines of non-humans in education ecosystem – Michel Gutlich & Mark Meeuwenoord (Dutch)

What if our buildings could sing?

Within and outside existing systems of education, we are connected – visibly or not – to all sorts of technological and biological non-humans; The coffee maker where the daily shot of caffeine is obtained, the mobile devices on which we check our socials, the cleaning machine used to polish the building, as well as the mice we share space with or the weeds growing between the tiles. How we relate to these non-humans – how we understand, use and are shaped by them – is determined by a Western anthropocentric and capitalist framework. The mice are a plague to be fought, the cleaning machine integrates the cleaner into an automated and efficient process, and the socials on your cell phone entice you and make money from your attention.

But what other social interactions are possible if we let go of the dominant anthropocentric framework and give the perspective of non-humans agency in an ecosystem? We should recognize non-humans such as animals, plants, natural and cultural systems and technologies that surround us as complex agents who can and should have something to say about the ways we construct the environments we share.

In this workshop, we will explore ways in which indigenous belief and knowledge systems – and in particular the concept of songlines – can inform social interactions with non-humans. We take inspiration from these indigenous knowledge systems where storytelling is used through song, dance and symbolism to secure this knowledge in memoryspaces and pass it on from generation to generation. In doing so, we create perspectives on shared and relational ways of interacting with biological and technological non-humans and the physical, social and cultural environments in which they find themselves. During the workshop we will explore which non-humans we are connected to in the ecosystem of the EKP building and how those relationships are determined. We then use audio to sonify the perspective of these companion species and ritualize our relationship. We search for the non-humans and create songlines in the building. In doing so, perspectives on the other open up that are no longer shaped by a dominant idea of what a human being wants and what constitutes human intelligence, but see them as a companion who can act, not only in, but within an ecology of possibilities.

Protest

Lively protest – Eke Rebergen (Dutch)

What if protest is actually heard?

Each new collaboration and ecosystem offers new conflicts and challenges. Every joint project, every educational module and also every creative assignment requires a certain kind of protest. Let us take advantage of those opportunities. The world (and certainly education) needs resistance, challenge and contrariness.

Protest does not get the attention it deserves. We can use it much more, and not just as a one-off demonstration or statement, not just with grand idealistic goals. It can be much more intelligent, more persistent, multiform. In this workshop, we’re going to take time together to discuss how to shape that and how that can greatly enrich your curriculum and educational time.

There is plenty of reason to protest, even if you are not a seasoned activist. Several books have been written about the structures we are stuck in, think “cruel optimism,” “elite capture,” “bullshit jobs,” or “capitalist realism. But you probably have your own ideas about what’s not quite right in the world. We’ll discuss and prioritize it together.

And we’ll make plans, of course. Exchange great ideas. Preparing actions. Exploring some initial possibilities. In short: we’ll see in what ways we can continue to make protest come to life together.

Nutrition

Loran van de Wier & collectief Turkish Delight (Dutch)

What if nutrition were part of your education?

In this workshop, we will take a closer look at how food functions in an ecosystem. We will cover different aspects of food, including the cultural and ritual aspects surrounding it.

The use of salt and fire are an important part of our food. Salt has long been an important part of flavoring food as well as preserving, fermenting and cooking. Salt is a super important part of our ecosystem think about the oceans and everything that lives in and around them. We need it but don’t take it too much either. Fire has been an important part of human history for centuries and played a crucial role in preparing food. A campfire also carries with it a lot of rituals and history. The campfire can be a place for conversation, exchange and reflection but is also very important for cooking food.

Food is not only a way to nourish our bodies, but it also plays an important role in our culture and traditions. Let’s use this to also focus on the multicultural aspects of food and the different rituals involved. Let’s also start looking at what role food can and should have in our education. Wouldn’t it be very nice if we could learn to appreciate new tastes and preparations from each other as a self-developing and growing ecosystem.

In addition, food is also very important to how we feel and how healthy our own bodies are. What are healthy choices and what are less and how to create a healthy connection with food. It is also very interesting how the food we eat affects our environment. That food is a relevant topic seems obvious and undeniable. How do we handle meat, dairy or an imported mango? Should we only eat local? But what does eating local actually entail? But also how does our bodies relate to the nature around us and how does our diet affect it?

Just some questions that keep us very busy and that can lead to a very nice conversation.

Together, let’s create a network of recipe flavors and experiences that has changed the way we look at food. We enter into a moving inquiry that hopefully will only continue. The knowledge that can then spread through us like a mycelium.

Democracy

Tara Karpinski & Annemarie van den Berg

What if you can co-determine the direction of your education?

Our workshop explores and activates ecosystemic thinking/doing through sport and performance. The workshop centers around a sport called Kin-ball, which the students will play in three teams of four (12 students in total is handy.) Following, they will be asked to modify/add one rule of the game according to a description from Henk Oosterling about ecologische verbinding: een samenwerking waarbij iedereen die deelneemt deelt, communiceert en participeert.

This new rule must ensure that all players share, communicate, and participate.